Que docente se pode considerar innovador?

A práctica da innovación nas aulas é menos frecuente do que podemos pensar aínda que escoitemos nos últimos anos que o uso das TIC está aumentando no sistema educativo do noso país. Nin a implantación das novas tecnoloxías é a esperada neste século XXI nin a simple utilización das TIC é innovación.

Innovar na aula non é tarefa doada despois de tantas décadas dependendo dun elemento central como foi e é o libro de texto. De feito, nas clases que ata o momento presenciei, o libro segue sendo o fío condutor da materia. Pero si que é certo que hoxe en día son moitas as posibilidades que se abren para facer que a ensinanza dunha materia sexa diferente. Para iso o docente vai ter que empregar máis tempo no deseño do currículo e de cada unha das súas clases, pero o alumnado tamén o vai agradecer. Debemos ter en conta que os rapaces de hoxe reciben moitos máis estímulos e chegar a motivalos depende en boa parte da innovación.

Pero como podemos innovar? Non hai un método máxico e único. Innovar, baixo o que eu considero, é tratar de ensinar os contidos dun xeito dinámico, empregando en cada unha das clases materiais diferentes, tratando de sorprender o alumnado con exercicios que non repitan a súa estrutura, botando man de contidos reais pegados á actualidade e aos seus intereses e, por que non, facendo mover aos alumnos pola aula e mesmo polo centro acudindo de cando en vez á Aula de Informática co amplo abano de recursos que Internet nos ofrece, outro día ao Laboratorio de Idiomas e asistindo a actividades complementarias como poden ser charlas relacionadas coa nosa materia.

Innovar na ensinanza dunha lingua quizais sexa posible achegándote a ese idioma co obxectivo primeiro e último de saber comunicarse e ter un amplo vocabulario. Isto pódese conseguir a través de moitos recursos que non nos leven a ser repetitivos e a estar máis achegados aos nosos alumnos. No ensino dunha lingua (sexa L1 ou estranxeira) empregaría hoxe en día moitos contidos audiovisuais, o cine e o teatro feito nese idioma serían dúas actividades complementarias ao longo do curso, a presenza dunha persoa nativa na aula cada certo tempo para reforzar a produción fonolóxica e traer aire fresco á aula e, finalmente, moito material real pegado á actualidade que nos leve á aprendizaxe da lingua, pero que tamén dea lugar á ensinanza en valores, moi importante para min e vital para formar a sociedade que vén.